MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine ve kabule göre hırsızlık suçunun gece vakti işlendiği kabul edildiği halde uygulama maddesinin TCK’nın 143/1 maddesi yerine TCK’nın 43/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş,iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu yönünden uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanması gereken ve kazanılmış hakka konu olmayan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının her iki suç yönünden infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kolluk görevlilerince düzenlenen CD izleme tutanağı içeriğine göre suça konu iş yerine saat 04:33 sıralarında girildiği ve 04:42 sıralarında çıkıldığının tespit edildiğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alındığında gece vaktinin, saat 04:25’de sona erdiğinin anlaşılması karşısında; atılı suçların gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 143/1. ve 116/4. maddeleri uygulanmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisinin de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanığın suç tarihi itibariyle sabıkasız olduğu gözetilmeden, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “yapılan yargılama sonunda hükmolunan cezanın, iki yıldan az hapis cezası olması ve suç tarihinden önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış ise de, katılanın zararını tamamen gidermemesi nedeniyle takdiren hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına," şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
3-Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, TCK’nın 143. maddesi uyarınca suç tarihine göre 1/2 oranında artırım yapılması gerekirken 1/5 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 06/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.