22. Hukuk Dairesi 2015/6237 E. , 2016/11910 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kamyon şöförü olarak 17.05.2010-27.08.2011 tarihleri arasında çalıştığını, günde 13-14 saat çalışarak fazla mesai yaptığını, ancak ücretlerinin ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının 26.08.2011 tarihinde sekiz arkadaşı ile birlikte işyerini terk ettiğini, davacının işten kendi isteği ile ayrıldığına ilişkin olarak yazılı belge de verdiğini, kıdem tazminatına hak kazanmadığını, davacının hak kazandığı fazla çalışma ücretlerinin ücret bordroları ile imza karşılığı davacıya ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 98/A. maddesinde, "Ticari amaçla yük taşımacılığı yapan ve azami ağırlığı 3,5 tonu geçen araçların şoförleri ile ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapan ve taşıma kapasitesi şoförü dahil 9 kişiyi geçen araçların şoförlerinin 24 saatlik herhangi bir süre içinde toplam olarak 9 saatten ve devamlı olarak 4,5 saatten fazla araç sürmelerinin yasak olduğu,” belirlenmiştir.
Somut olayda, davacının, şoför olarak çalıştığı sabittir. Davalı vekilince, takograf kayıtları sunulmamıştır. Anılan çalışmaların varlığı bakımından dosyada başkaca değerlendirmeye elverişli yazılı işyeri kaydı da bulunmamaktadır. Mahkemece, dinlenen tanık anlatımlarından, davacının işyerinde haftanın altı gününde 06.00-21.00 saatleri arasında iki saat ara dinlenme yaparak günde ... saat çalıştığı ve böylelikle haftalık otuzüç saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Tüm dosya kapsamı, yapılan işin niteliği birlikte değerlendirildiğinde, şoför olan davacının Karayolları Trafik Yönetmeliği ile düzenlenen günlük en fazla dokuz saat fiilen araç kullanabileceği dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hafta tatili alacağının “brüt” olarak hesaplandığı gözetilmeksizin söz konusu alacağın “net” olduğu şeklinde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
