MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından temyiz edilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 19.06.2013 tarihli dilekçe ile "...Davalının tanık olarak gösterdiği gerçek kişilerin Asliye 7. Ceza Mahkemesinde özel belgede sahtecilik yapmak suçundan yargılandığı, kesin delil niteliğindeki kira sözleşmesine karşı tanık dinlenmemesi gerektiği halde hâkimin, tanık dinlemekte ısrar etmesi nedeniyle tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen....(39998)"ün, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından HMK"nun 41/b maddesi gereğince reddi hâkim sebebine ilişkin delil ve emare gösterilmediği gerekçesiyle reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın HMK"nun 42/4. maddesi gereğince 1000.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Ancak, merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ilişkin kararın esası hakkında HMK"nun 42. maddesi gereğince karar verilmesi gerekirken, hüküm yerinde aleyhine reddi hâkim talebinden bulunulan Hâkim"e tanınan ve esas hükümle birlikte temyiz olanağı veren geri çevrime kararının düzenlendiği HMK"nun 41/1-b maddesi gerekçe yapılarak ret kararı verilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının birinci maddesinde yer alan "HMK 41/b maddesi gereğince hâkimin reddini gerektirecek sebep ve bu sebebe ilişkin inandırıcı delil ve emare gösterilmediğinden, ..."nin 21/05/2013 tarih ve 2012/1278 Esas sayılı kararında usûl ve kanunlara aykırılık görülmediğinden" ibaresinin kaldırılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 11/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.