Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Hayvanı tehlike yaratacak şekilde serbest bırakma, taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 52, 177/1, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama ve hayvanı tehlike yaratacak şekilde serbest bırakma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının suç vasfına yönelik olması ve dosya içerisindeki 20.06.2013 tarih, 2013/13322 esas 16983 sayılı kararıda dikkate alındığında hükümlerin temyizi kabil olduğu saptanarak, temyiz isteminin reddine ilişkin 20.12.2012 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olduğu bu suçun oluşması için hayvanın başıboş bırakılmasının yeterli olduğu, bir zarar meydana gelmesi durumunda ise, eylemin vasıf değiştireceği ve sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu ve başıboş bıraktığı köpeğin katılanı yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında her iki suçtan da mahkumiyet hükmü kurulması,
2- İşlenen suçun taksirli olduğu gözetilmeyerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/241- 2010/493 sayılı kararının takdir ve ifası için mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (2) bendinin ve aynı bendin altıncı paragrafının hükümden çıkarıp yerine “Sanık hakkında hayvanın tehlike yaratacak şekilde serbest bırakılması suçundan karar verilmesine yer olmadığına,” bendi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.