23. Ceza Dairesi 2015/15493 E. , 2016/5811 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Sanık Barış hakkında; TCK"nın 86/2-3-e, 29, 53. maddeleri uyarınca 3 ay hapis,
Sanık Ömür hakkında; TCK"nın 106/1, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 ay hapis, TCK"nın 125/1-3-a, 53, 58. madddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis, TCK"nın 152/1-a, 168, 53, 58. Maddeleri uyarınca 1 yıl hapis
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ..."ın sanık ..."ın kalmış olduğu ikametin önünden geçerken alkolün etkisiyle hakaret ederek bağırdığı, bunun üzerine sanık Barış"ın ikametinden aşağıya inerek mağdur Nihat"ı sopayla basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı, kavga olayını duyan taraf yakınlarının da gelmesi üzerine kavganın karakola taşındığı, bu sırada polis memuru ..."nın tarafları ayırmak için müdahale ettiği, bunun üzerine sanık ..."nun şikayetçi Ramazan"ın üzerine yürüyerek "ulan orospu çocuğu, senin ananı avradını sinkaf ederim, sen benim adamıma nasıl vurursun" dediği, sanık Ömür"ün karakolun içine götürüldüğü esnada yine müşteki Ramazan"a "senin ömrün bu kadar seninle görüşeceğiz, seni buradan 3 gün içinde sürdüreceğim, sana neler yapacağım" dediği, ayrıca A... Emniyet Müdürlüğü ifade alma odasının pencere camına kafa atıp kırarak zarar verdiği anlaşıldığından, sanık Barış"ın kasten basit yaralama suçu ile sanık Ömür"ün tehdit, kamu malına zarar verme ve kamu görevlisine hakaret suçlarını işlediklerine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
