Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/35851 Esas 2020/19862 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/35851
Karar No: 2020/19862
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/35851 Esas 2020/19862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işverenin, davacı işçiye ait fazla çalışmalar ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle açılan alacak davasında mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili ise kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise, üzerinde uyuşmazlık bulunan fazla çalışma alacağına ilişkin mahkeme gerekçesi ve hükmü arasındaki çelişkinin giderilmeden yeniden hüküm kurulması gerektiğine karar vererek, temyiz edilen kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu, Madde 41: Fazla Çalışma Süresi ve Ödenecek Ücret
- İş Kanunu, Madde 53: Yıllık Ücretli İzin Hakkı

9. Hukuk Dairesi 2016/35851 E. , 2020/19862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığı süre boyunca fazla çalışmalarının ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, Mahkeme gerekçesinde, davacının iş sözleşmesi ile yıllık 270 saatlik çalışmanın fazla mesaiye dahil olduğu, bu kadar olan kısım düşüldükten sonra geri kalan kısmın dinlenen yeminli tanık beyanları dikkate alınarak yapılan bilirkişi raporundaki hesaplama doğrultusunda karar verildiği belirtilmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık 270 saatlik çalışmanın fazla çalışmaya dahil edilmeden tanık beyanlarına göre davacının bütün fazla çalışma alacağının hesaplandığı görülmektedir. Bu nedenle fazla çalışma alacağına ilişkin mahkeme gerekçesi ve hükmü arasındaki çelişkinin giderilerek yeniden hüküm kurulması gerekmektedir.
Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.