Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yaşlılık aylığına yönelik işlemlerin ....Bankası tarafından yapılması gerektiğinin ve 01/09/2006 tarihinden itibaren aylığa hak kazandığının, bu talebinin kabul edilmemesi halinde ise yaşlılık aylığı almaya hak kazandığı tarihin tespiti ile ilk sigorta kaydının 1982 olduğu nazara alınarak, aylığının bu tarih itibariyle hesaplanması, ayrıca kuruma yapılmış olan 232-TL fazla ödemenin tahsili, istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00-TL. olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
İnceleme konusu davada, davacının tespite yönelik talepleri yönünden mahkemece davanın reddine karar verildiği, kuruma yapılan fazla ödemenin tahsiline yönelik talep hakkında ise mahkemece kabul kararı verildiği, davacının temyiz talebi
bulunmadığı nazara alındığından, kabul edilen dava konusu tutar 232,00-TL olup, temyiz denetimine konu olan tutar yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksızdır.
O halde, davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçelerinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 13.10.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.