Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15785 Esas 2019/982 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/15785
Karar No: 2019/982
Karar Tarihi: 15.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/15785 Esas 2019/982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde mantar sulama işinde çalışan davacının iş sözleşmesi davalı tarafından haklı bir sebep olmadan feshedilmiştir. Mahkeme, işyerinde 31.12.2010 tarihine kadar çalışan sayısının elliden fazla olduğunu ve anılan tarihten sonra işçi sayısının elli altına düştüğünü tespit etmiştir. Mahkemece, iş sözleşmesi fesih tarihi itibariyle Türk Borçlar Kanunu kapsamında olduğu ve kıdem tazminatı isteğinin görevli mahkemece değerlendirilebileceği gerekçesiyle hüküm kurulmaması hatalı bulunmuştur. İş sözleşmesi kıdem tazminatı gerektirecek şekilde sona erdiğinden, iş kanunu kapsamında geçen çalışma süresi için fesih tarihindeki ücret üzerinden kıdem tazminatı hesaplanarak hüküm altına alınması gerekmektedir. Bu sebeple, temyiz edilen karar BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu
- İş Kanunu

22. Hukuk Dairesi 2018/15785 E. , 2019/982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde mantar sulama işinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, görev itirazında bulunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Dairemizin 22.05.2017 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verilerek davalı işyerinde elliden az işçi çalıştığı ve iş kanunun kapsamında olmadığı dönem belirlendikten sonra davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının tümden, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının davalıya ait tarım işyerinde 10.05.2008-18.08.2012 tarihleri arasında çalıştığı, işyerinde 31.12.2010 tarihine kadar çalışan sayısının elliden fazla olduğu, anılan tarihten sonra işçi sayısının elinin altına düştüğü anlaşılmaktadır.
Davacının iş sözleşmesi davalı işverence haklı bir neden olmadan feshedilmiştir. Mahkemece fesih tarihi itibariyle iş sözleşmesinin Türk Borçlar Kanunu kapsamında olduğu ve kıdem tazminatı isteğinin görevli mahkemece değerlendirilebileceği gerekçesiyle hüküm kurulmasına gerek olmadığına karar verilmiştir.
Davacının 03.06.2008-31.12.2010 tarihleri arasındaki çalışması İş Kanunu kapsamında olduğuna göre bu döneme ilişkin tazminat isteğinin görevli iş mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği açıktır.
İş sözleşmesi kıdem tazminatı gerektirecek şekilde sona erdiğine göre iş kanunu kapsamında geçen çalışma süresi için fesih tarihindeki ücret üzerinden kıdem tazminatı hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir iken bu yönde hüküm kurulmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.