Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15495 Esas 2016/5809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Tehdit, mala zarar verme

HÜKÜM : 1-TCK"nın 106/1-1, 43, 58 maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis,
2-TCK"nın 151/1, 168/1, 50/1-a, 52 maddeleri uyarınca 800 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan İpek ile sanığın eskiden arkadaş oldukları, olay günü katılanın ablası olan diğer mağdur ..."in evinde oturmakta oldukları sırada sanığın evinin önüne gelerek evin camlarını kırdığı ve katılanı kastederek "seni hiç kimseye yar etmem, seni dağa kaldıracağım" demesi üzerine katılanın polisi aradığı, polislerin gelmesi ile sanığın kaçtığı ve katılanı telefonla arayarak "bütün aileni öldüreceğim, seni alacağım" diyerek tehditte bulunduğu, polislerin olay yerinden ayrılmasından sonra sanığın evin önüne tekrar gelip evin önüne benzin dökerek olay yerinden tekrar kaçtığı, böylece sanığın zincirleme şekilde tehdit ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
1-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı tehdit suçunun sübutuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosya kapsamında zarar verilen suça konu evin gerçek malikinin kovuşturma aşamasında şikayetinden vazgeçen mağdur Alev"e ait olması ve sanığa atfedilen “mala zarar verme” suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı suçlardan olması karşısında, TCK"nın 73/6. maddesi gereğince sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulduktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.