Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık... hakkında İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesince 11/08/2016 tarihinde verilen 2014/647 esas ve 2014/706 sayılı kamu davasının düşmesine ilişkin ek kararın kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 15/04/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1)Sanık hakkında İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 29/05/2014 tarihli, 2014/76046 soruşturma, 2014/31103 esas ve 2014/15547 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 20.Sulh Ceza Mahkemesince 03/07/2014 tarihinde 14/647 esas ve 2014/706 karar sayı ile sanık...’in 5237 sayılı TCK"nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CKK’nın 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ayrıca aynı Kanun"un 191/2 maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, hükmün itiraz edilmeksizin 04/09/2014 tarihinde kesinleştiği,
2)Sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerini yerine getirmesi üzerine, kanun yararına bozma istemine konu İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/08/2016 tarihli, 2014/647 esas ve 2014/706 sayılı ek kararı ile davanın düşürülmesine karar verildiği, kararın 06/09/2016 tarihinde kesinleştiği ,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında,
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5237 sayılı Kanun"un 191/2. maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/647 esas, 2014/706 sayılı kararının kesinleşmesini takiben, hükümlünün denetimli serbestlik tedbirine uyduğunun anlaşılması sebebiyle açılan kamu davasının düşürülmesine ilişkin İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/08/2016 tarihli ve 2014/647 esas, 2014/706 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/08/2016 tarihli ve 2014/647 esas, 2014/706 sayılı ek kararının kanun yararına bozulması istenilmiştir.
C-)Konunun Değerlendirilmesi ve Karar :
Yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1. maddesi gereğince hapis cezasıyla birlikte aynı kanunun 191/2.maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirine hükmedilen sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde mahkum olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi düzenlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uyduğu gerekçesiyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; İstanbul Anadolu (Kapatılan) 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/08/2016 tarihli ve 2014/647 esas, 2014/706 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
20/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.