Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10717 Esas 2015/5030 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sahibi olduğu peynir imalathanesinde çalışan ölenin işyerinin asma katında bulunan boş peynir tenekelerini almaya çıktığı, bu sırada asma katın giriş kapısına göre sağ tarafında bulunan yerden 120 cm. yüksekte bulunan ve plastikten yapılmış yaklaşık 1 cm kalınlığındaki pvc kaplı asma tavana basması ve tavanın kırılması sonucunda yaklaşık 435 cm yükseklikten fayans zemine düşerek yaralandığı akabinde öldüğü olayda; ölenin birlikte çalıştığı iş arkadaşı ve yakın akrabası olan tanık ..."ün olay günü ... ve ölenle çalıştığı sırada boş peynir tenekelerinin bitmesi üzerine ölenin teneke getirmek üzere yukarı çıktığını, daha sonra kendileri çalışırken bir ses duyduklarını, bulundukları yerden hemen çıktıklarında ölenin kanlar içerisinde yerde yattığını gördüklerini, ölenin peynir tenekelerinin olduğu yerin lambasını yakmamış olduğunu, asma tavana neden çıktığını bilmediğini, orada bos peynir tenekesinin bulunmadığını, peynir tenekelerinin bulunduğu yerin zemininin fayansla kaplı olduğunu beyan etmiş, dosya kapsamında bulunan olay yeri fotoğraflarının incelenmesinde peynir tenekelerinin bulunduğu yerden 120 cm. yükseklikte bulunan asma katın aktif kullanımda olmadığı ve ölenin asma kata çıkması için bir nedenin bulunmadığı, sanıktan aktif kullanımda olmayan asma kata çıkılmasını engelleyecek bir önlem almasının beklenemeyeceği ve bu nedenle sanığın atılı suçtan beraati yerine oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.