Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9249 Esas 2016/11698 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük ve sanıklar ..., ..., ..."a verilen cezaların ertelenmesine

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ..., ... ve ..."ın temyizleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede ;
I-Dairemizin 19.11.2013 tarihli bozma ilamı ile, engel sabıkası bulunmayan sanıklar hakkında hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünde mahkemesince değerlendirme yapılması zorunluluğu, hususunda hükmün bozulmasına karar verildiği ve mahkemece bu bozmaya uyulduğu halde, bozma gereği yerine getirilmeden yazılı biçimde hükümler kurulması,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden ise;
a) Aynı tarihli 2 farklı iddianameyle aynı mevkide bulunan 132/19,132/21, 131/22, nolu mera parsellerini sürüp ekmekten açılan davalardaki eylemlerine yönelik; sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzünün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği, farklı zamanlarda farklı parsellere veya aynı parselin değişik bölümlerine tecavüzde bulunulması halinde, suçun kısa zaman aralığında aynı karar altında işlenmesinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, aksi halde yani yeni bir suç işleme kararı altında işlendiğinin tespiti halinde ise iki ayrı suçun oluşacağı gözetilerek uygulama yapılması gerektiğinden, somut olayda yakın olan mera parsellerine tecavüz tarihleri ve aynı veya ayrı bir suç işleme kararı bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Daha önce hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan ve 65 yaşın üzerinde olan sanık ... hakkında hükmedilen kısa süreli 10 ay hapis cezasının, TCK.nun 50/3. maddesi gereğince TCK.nun 50/1. maddesinde yazılı adli para cezası veya seçenek tedbirlerden birisine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321 ve 326. maddeleri uyarınca sanıkların kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 21.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.