Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2233 Esas 2020/3121 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve tedbir/yoksulluk nafakası yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasında görülen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, bölge adliye mahkemesince erkeğin sürekli alkol alıp evini ve eşini ihmal ettiği, kadının da eşine yönelik küçük düşürücü söz ve davranışlarının olduğu belirtilerek tarafların eşit kusurlu olduğuna hükmedilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, tarafların bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında, erkeğin kadının sosyal ilişkilerini kısıtladığı ve kadının da erkeğin ailesini küçümseyici davranışlarının olduğu anlaşılmaktadır. Bölge adliye mahkemesince tarafların eşit kusurlu olduğuna hükmedilmesi yerinde olmakla birlikte, erkeğe "Eşinin sosyal ilişkilerini kısıtladığı", kadına da "Erkeğin ailesini küçümseyici davranışlarının olduğu" vakıalarının kusur olarak yüklenmemiş olması yerinde görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
3- İlk derece mahkemesi hükmüne karşı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve aleyhine hükmedilen maddi tazminat yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Kadının istinaf dilekçesinde reddedilen yoksulluk nafakasına yönelik istinaf talebi bulunmamaktadır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 355. maddesinde; istinaf incelemesinin, kamu düzenine aykırılık görülen haller dışında, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı düzenlenmiştir. Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Bölge adliye mahkemesince, davalı-davacı kadının reddedilen yoksulluk nafakası hakkında istinaf başvurusu bulunmamasına karşın, talebe uygun olmayan istinaf sınırlaması yapılmak suretiyle, kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışındaki hususların (1.) bentte açıklanan nedenlerle ONAMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.06.2020 (Çar.)