4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/5983 Esas 2014/22319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Şikayetçi Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığa atılı eylemin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. fıkrası kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, gümrük idaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın alınan savunmasında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından yararlanmak istediğini beyan ettiği gözetilmekle, "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı" olan miktarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, gümrük idaresinin dosyaya ibraz ettiği ve gerçek kamu zararından birisi düşük diğeri ise yüksek olan tutardan hangisinin sanığa kamu zararı olarak bildirildiğinin dosya kapsamından anlaşılamamasına karşın sanığın “gümrük idaresinin bildirdiği zararı ödemeyeceği” şeklindeki beyanına itibar edilerek sanığın zararı gidermediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Uygulamaya göre de;
2- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu dışında kalan kişiler üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde TCK"nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.