Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10803 Esas 2015/5018 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10803
Karar No: 2015/5018
Karar Tarihi: 24.03.2015

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10803 Esas 2015/5018 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/10803 E.  ,  2015/5018 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Gerekçeli karar başlığında, ölenin adının yazılmamış olması ve “Taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olmak" olarak yanlış yazılan suç adının “Taksirle öldürme” şeklinde mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş, yargılama sürecinde tutuklu kaldığı anlaşılan sanık hakkında TCK 63 maddesinin uygulanmasına karar verilmemiş ise de; TCK"nın 63. maddesinin cezanın infazı aşamasında uygulanması mümkün olduğundan, bu eksiklik bozma nedeni olarak belirtilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ve lehine hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin ise kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    2- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanığa hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6 ile sanık hakkında belirlenen tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. bendinde yer alan, “amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkartılması yine hükmün 5. paragrafına “TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesi” ibaresinin ve aynı paragrafta yer alan “15.200 TL” ibaresinden önce “760”gün karşılığı” ibaresinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.