MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalılardan ... Konfeksiyon Ve İnş.San.Ve Tic.Ltd.Şti. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, 74553,15 TL kira alacağının tahsiline ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 67633 TL’nin tahsiline karar verilmesi üzerine hüküm davalı ... Limitet Şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik olmamasına göre temyiz eden davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilinin kira bedeline ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalı ...’nın kiralananda 1.3.2000 tarihli sözleşme ile kiracı olup davalının kira paralarını ödemediğini belirterek, 55.544 TL kira borcunun tahakkuk eden 19009,15 TL temerrüt faizi ile davalılardan tahsilini talep etmiştir. Davalı ... ve şirket vekili, 31.3.2000 tarihli kira sözleşmesi ile ilk yapılan 1.3.2000 tarihli sözleşmenin ortadan kalktığını bu sözleşmeye göre de; alacak yönünden zamanaşımının gerçekleştiğini, kira sözleşmesindeki artış şartının muayyen olmadığından artış yapılamayacağı, davacının kiralayan olmadığından kira bedeli talep edilemeyeceğini ve kiralananın davalı ...’a devredildiğinden kira bedellerinin bu kişiden istenmesi gerektiğini Belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece davalı ... yönünden husumet nedeniyle davanın reddine 67633TL kira ve faiz alacağının davalı şirketten tahsiline karar verilmiş hüküm davalı şirket tarafından temyiz edilmiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 31.3.2000 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin özel şartlar bölümü üçüncü maddesinde “yıllık kira artışları yasaların öngördüğü oranda olacaktır” hükmüne yer verilmiştir. Sözleşmedeki bu, yıllık kira artışları yasaların öngördüğü oranda olacaktır, şeklindeki ifade de artış şartı belli ve muayyen olmadığından geçerli olarak kabul edilemez. Bu sebeple aylık kiranın davalı vekili tarafından sunulan “2001 yılı mart ayından itibaren aylık kira 315 TL olarak belirlenmiştir” şeklindeki belgede dikkate alınarak bir karar verilmesi gerekirken bundan zühul ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
3-Davalı vekilinin zamanaşımına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalıların 2000 yılı Aralık ayından sonra kira bedellerini ödemediğini belirterek 1.1.2007 tarihine kadar olan kira bedellerinin tahsilini talep etmiştir. Borçlar Yasası’nın 126 / 1 maddesi hükmüne göre kira alacakları beş yıllık zamanaşımına tabidir. Talep doğrultusunda mahkemece kira alacağının ve faizinin belirlenmesi için bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve bu konuda düzenlenen rapor hükme esas almış ise de dava 28.2.2007 tarihinde açılmış olduğundan davalının süresinde zamanaşımı def’inde bulunması nedeniyle davacının 28.2.2002 tarihinden önceki kira ve faiz alacağı talebinin dinlenip hüküm altına alınması mümkün değildir. Davacının bu süre zarfında kira bedellerinin tahsiline karar verilen davalı şirket aleyhine Borçlar Kanunu’nun 133. maddesi hükmü gereğince icra takibi yapma, dava açma ve benzeri gibi zamanaşımını kesecek bir işlemi de olmamıştır. Bu durumda mahkemece 28.2.2002 ile 28.2.2007 tarihleri arasındaki kira ve faiz alacağının hüküm altına alınması gerekirken zamanaşımı kapsamına giren alacakların da tahsiline karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda ( 2 ve 3 ) No’lu bentlerde yazılı nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.