Esas No: 2020/18116
Karar No: 2022/3108
Karar Tarihi: 24.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18116 Esas 2022/3108 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan kişinin temyiz istemini inceledi. Ancak, hükümlü yanıltılarak yasa yolunun cezaevi aracılığıyla dilekçe ile kullanılacağından bahsedilmediğinden, temyiz süresinin geçerli olduğu belirlendi ve istem reddedildi. Ayrıca, hakkında karar kesinleşen bir kişinin suça ortak olan diğer kişinin temyiz istemini etkilemeyeceği belirtildi. Daha sonra, başka bir sanığın hırsızlık suçu nedeniyle temyiz istemi de reddedildi ve TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği ifade edildi.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 263'üncü maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Hükümlü ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümlü ...'in yüzüne karşı verilen 10/03/2020 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, hükümlünün 18/03/2020 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemizin 10/12/2009 tarih, 2019/8451 E.-2019/19074 K. sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçu işleyen ve verilen kararı temyiz etmeyerek hakkındaki hüküm kesinleşen hükümlü ...’e sirayet ettirilmesinin, hükümlü ...'e bozmadan sonra verilen 10/03/2020 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
