Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygunun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tüm dosya kapsamından 364 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, idaresindeki otomobil ile geceleyin, çift yönlü yolda direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı yöne ait olan şeride girip, buradan gelmekte olan araçla çarpışmaları sonucu 3 kişinin yaralanması şeklinde gerçekleşen olayda TCK"nın "Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma" başlıklı 179. maddesinin 3. fıkrasında alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise üç kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun gerçekleştiği, mağdurlar...kızı ... ile ... kovuşturma aşamasında şikayetlerinden vazgeçmişlerse de, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanan mağdur... kızı ..."nin şikayetinin devam ediyor olması karşısında, sanığın taksirle yaralama suçu yerine, yazılı şekilde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de,
TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca, sürücü belgesinin geri alınmasına yalnızca taksirle işlenen suçlarda karar verilebileceği gözetilmeden, kasıtlı suçtan mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında sürücü belgesinin TCK"nın 53/6. maddesi ile geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak üzere, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.