Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1180 Esas 2022/3061 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mahkemece doğrudan 1.200,00 TL adli para cezasına hükmedildiğinden ve bu karar kesin nitelikte olduğundan temyiz incelemesine tabi olmadığı kabul edilerek, zamanaşımı nedeniyle bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II)Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hırsızlık suçunun iş yeri kapı camı kırılarak iş yeri içerisinde bulunan anahtarı el uzatıp içeriden alınmak suretiyle haksız yere ele geçirilen kapı anahtarı ile gerçekleştirildiği anlaşılmasına rağmen mahkemece TCK’nın 142/2-d maddesi yerine TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III)Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunumazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan TCK'nın 116/4 ve 31/2 maddelerinde öngörülen cezanın miktar ve nev’i itibariyle tabi olduğu TCK'nın 66/1-e, 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 4 yıl asli zamanaşımının, mahkumiyet tarihi olan 22/04/2016 tarihinden günümüze kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 24/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.