Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/12833 Esas 2021/6546 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İZMİR Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkumiyet; Fethiye Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29.01.2019 tarih, 2018/331 esas ve 2019/43 karar sayılı ilamıb) İstinaf Başvurularının Esastan Reddi; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi’nin 18.12.2019 tarih, 2019/1243 esas ve 2019/2502 karar sayılı ilamı Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289 maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanet Memurluğu’nun 2019/655 ve 2019/448 sırasında kayıtlı emanetler konusunda talep halinde mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1)Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca birer ay ara ile takdiren 24 eşit taksit ile tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan miktarın tamamının bir seferde tahsil edileceğine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2)Hükümden sonra TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1)Hüküm fıkralarında, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “... tamamının bir seferde tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi,
2)TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından ve 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesinde yapılan değişiklikten sonra oluşan durumuna göre, sanıklar hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Fethiye Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 31/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.