Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/12644 Esas 2022/3199 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında Büyükçekmece 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2018 tarih ve 2017/214 Esas, 2018/532 Karar sayılı ilamı ile katılan ...’ye yönelik hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-d, 143. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup, hükmün süresinde sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 01/04/2019 tarih, 2018/3473 Esas, 2019/882 Karar sayılı ilamı ile istinaf isteminin reddine karar verildiği, bu hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine ise, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 16/11/2020 tarih, 2020/21527 Esas, 2020/12853 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/05/2021 gün, KD/2021/30491, 2021/321 İtiraz No sayılı karar düzeltme talebi üzerine CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nun 150/3. maddesinde alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmada şüpheli veya sanığa müdafi görevlendirilmesinin zorunlu olduğu hükme bağlandığından, şüpheli veya sanığa zorunlu müdafi görevlendirilmesinde temel cezanın yanında hapis cezasının belirli bir oranda artırılmasını öngören nitelikli haller dikkate alınmalıdır. Bu durum Anayasamızın 36 ve AİHS nin 3. maddesine de uygun olacaktır. Somut olayda hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK'nun 142/2-d maddesinde temel cezanın alt sınırının beş yıl hapis olarak öngörülmesi ve cezanın belirli bir oranda artırılmasına ilişkin TCK'nun 143. maddesinde düzenlenen nitelikli halin, 5271 sayılı CMK'nun 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafi görevlendirilmesinde esas alınması gereken hapis cezasının hesaplanmasında dikkate alınması gerekeceği cihetle, yerel mahkemece sanıklara zorunlu müdafi görevlendirmeksizin yargılamaya devam edilip hüküm kurulması yasaya aykırı görüldüğünden hükmün bozulması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/05/2021 gün ve KD/2021/30491, 2021/321 İtiraz Nosayılı İTİRAZ kanun yoluna başvurması üzerine,
Dosya incelerek gereği düşünüldü;
15/06/1949 tarihli, 1948/4 Esas - 1949/2 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme kararında “tevhidi içtihat kararlarına dayanılarak daha önce müstekar bir surette tatbik olunan içtihatlar dairesinde muhkem kaziye teşkil etmiş olan kararlar hakkında karar tahsisi yoluna gidilemeyeceği” şeklinde yer alan hüküm uyarınca içtihat değişikliklerinin kesinleşmiş kararlarda geriye yürümeyeceği ilkesi nedeniyle sanık ...’a zorunlu müdafii atanmaksızın yapılan yargılama sonucu verilen kararda bir isabetsizlik görülmemesi nedeniyle Dairemizin 16/11/2020 tarih ve 2020/21527 Esas -2020/12853 Karar sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla Cumhuriyet Başsavcılığının vaki itiraz sebepleri yerinde görülmediğinden, CMK'nın 308/2-3. maddeleri gereğince İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.