MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : KDZ.EREĞLİ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalıya çeşitli bankalardan gönderdiği havaleler ile toplam 393.499,32 TL ödünç para verdiğini, ihtarnameye rağmen borcun ödenmediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 180.000 TL"nin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; borç para almadığını, dava konusu havalelerin taraflarca imzalanan 29/04/2010 tarihli adi yazılı sözleşme gereğince çekilen kredilerin eşit bir şekilde paylaşılması ve geri ödenmesine ilişkin olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporunda incelenen banka havale makbuzları ve tüm deliller doğrultusunda ödünç ilişkisinden söz edilemeyeceğinin bildirildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; karara karşı, taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davacının istinaf başvurusunun esastan reddine; davalının istinaf sebebi yerinde görüldüğünden istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının (4 ) nolu bendinde yazılı "Davalı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T gereğince hesaplanan 1.980,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin kaldırılmasına; davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 16.750,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine; kararın diğer kısımlarına ilişkin istinaf talebi reddedildiğinden bu kısımlar yönünden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, kararın diğer kısımlarının aynen muhafazasına karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) 6100 sayılı HMK’nın "Duruşma yapmadan verilecek kararlar" başlıklı 353/1-b-2 maddesi; "Yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzeltilerek yeniden esas hakkında, (...) duruşma yapılmadan karar verilir.";
Aynı Kanunun 359/2 maddesi ise; "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." hükmünü içermektedir.
Açıklanan bu kanun hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesince kanunun olaya uygulanmasında hata edilmesi ve bu hatanın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde, ilk derece mahkemesince verilen karar kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmelidir.
Somut olayda; bölge adliye mahkemesince, davalı vekilinin istinaf isteminin kabul edilmesi nedeniyle, ilk derece mahkemesi kararı tamamen kaldırılarak, taleplerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi suretiyle yeniden esas hakkında bir karar verilmesi gerekirken; infazda tereddüt oluşturacak şekilde, sadece ilk derece mahkemesince verilen hükmün (4) nolu bendinin kaldırılması, hükmün diğer kısımlarının ise aynen muhafaza edilmiş olmasına karar verilmesiyle yetinilmiş olması, usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2)Bozma nedenine göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK"nın 371 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, HMK"nın 373/2 maddesi uyarınca dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 24/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.