Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17066 Esas 2022/3266 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 27/11/2010 gün 274-300; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay'da olduğu belirtilmiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK'nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevinin, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış bulunduğundan, Yargıtay’a ait olduğunun tespiti ve 16.03.2021 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğunun kabülü ile yapılan incelemede;
Her ne kadar hükümlünün eyleminin 5237 sayılı TCK'nun 142/1-b, 143/1, 116/1-4, 151/1. maddelerinde düzenlenen gece vakti hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu, suç tarihi itibarıyla mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olduğu ve uyarlama yargılamasının duruşmalı yapılması gerektiği hususları gözetilmeksizin, hükümlünün uyarlama talebinin 26.01.2021 tarihli ek karar ile reddine karar verilmiş ise de, hükümlü hakkında eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi yanında 116/1-4 ve 151/1. maddeleri gereğince de uygulama yapılması gerekeceğinden, 765 sayılı TCK uygulaması sonucu belirlenen sonuç cezanın daima lehe olacağından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mahkemece, hükümlü hakkında uyarlama yargılaması sırasında 22/10/1981 tarihli ve temyiz edilmeksizin kesinleşen hükmün, hükümlü lehine olduğuna karar verildiğinde, uyarlama talebinin reddine kararı ile birlikte eski hükmün korunmasına ve aynen infazına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, 26.01.2021 tarihli ek kararın açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 26.01.2021 tarihli ek kararın hüküm fıkrasına “Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 22/10/1981 tarih ve 1981/454 E. 1981/463 K. sayılı hükmün korunmasına ve aynen infazına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan 26.01.2021 tarihli ek kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.