Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekilinin, borçlu H. E."nin de dahil olduğu (11) borçluya karşı başlattığı icra takibinde, borçluların elbirliği halinde malik oldukları taşınmaza haciz koydurduğu, İİK.nun 121.maddesi uyarınca taşınmazın borçlulara  intikal edecek hisselerinin satışının yapılarak ortaklığın giderilmesi hususunda dava açmak için İzmir 8.İcra Mahkemesinden yetki alarak ortaklığın giderilmesi davasını açtığı, dava sonunda taşınmaz ortaklığının satışı sureti ile giderilmesine karar verildiği, 8.1.2009 tarihinde yapılan ihalenin feshinin borçlu hissedarlar vekilince 15.1.2009 tarihinde istendiği görülmektedir.
Takip borçlusu ve taşınmaz paydaşı H. E."nin 10.10.2008"de vefat ettiği, mirasçı olarak geriye N.E. ile Z. K.yı (E."yi) bıraktığı, Urla Sulh Hukuk Mahkemesinin 24.12.2008 tarih 2008/739 E, 2008/759 K sayılı veraset ilamı ile sabittir. Paydaş H. E.nin vefatından sonra TK"nun 21.maddesi hükümlerine göre kendisine  24.11.2008 de yapılan satış ilanı tebligatı geçersizdir.
Dairemizin süreklilik kazanan içtihatlarına göre paydaşlardan birinin satıştan önce ölmesi halinde onun mirasçılarına satış ilanı tebliği şarttır. Murisin  mirasçılarının satıştan haberdar edilmesi halinde ihalede pey sürebilecekleri, müşteri bulabilecekleri ve talebi artırıcı faliyet gösterecekleri tartışmasızdır. Paydaş H.E."nin mirasçıları N. E.ve Z.  K."nın da dahil olduğu tüm şikayetçilerin, Av.E.K."a 5.1.2009 tarihli vekaletname vermeleri ve bu vekilin şikayetçiler adına 8.1.2009 tarihli şikayete konu ihalede şikayetçiler adına pey sürmesi anılan mirasçıların satışlarından haberdar olduğu şeklinde  yorumlanamaz. Paydaşın mirasçılarına satış ilanı tebligatının yapılmaması başlı başına  ihalenin feshi nedeni olup şikayetin kabulü yerine reddi isabetsizdir.
Kabule göre de vekille temsil edilen davacılar yararına maktu Avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 47500,10 TL nisbi avukatlık ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Şikayetçiler vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.