14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6515 Karar No: 2020/547 Karar Tarihi: 20.01.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6515 Esas 2020/547 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet hükmü almıştır. Ancak suçun çocuğun rızasıyla gerçekleşip gerçekleşmediği hususu tartışmalıdır ve dosyada kesin bir delil bulunmamaktadır. Bu sebeple, suçun kanuni unsurlarının oluşmadığına dair savunma dikkate alınarak sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, suçlamaların dayandığı kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 104/1. maddesi (Takibi Şikayete Bağlı Reşit Olmayanla Cinsel İlişki) ve 5311 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 73/1. maddesi (Şikayette Bulunma Süresi) belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2016/6515 E. , 2020/547 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Olayın adli makamlara intikal şekli, katılan mağdurenin babası Abdülaziz’in aşamalardaki beyanları, katılan mağdure ile yapılan telefon görüşmesi dökümünün yer aldığı 26.03.2008 tarihli tutanak ve tüm dosya kapsamına göre suç tarihlerinde on beş-on sekiz yaş aralığında bulunan katılan mağdureyle cinsel ilişkiye giren sanığın anılan eylemi cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı olarak gerçekleştirdiğine dair soyut iddia dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle fiilin 5237 sayılı TCK"nın 104/1. maddesinde düzenlenen takibi şikayete bağlı reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin soruşturma evresinde 13.02.2009 tarihinde şikayette bulunduğunun tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, aynı Kanunun 73/1. maddesinde düzenlenen altı aylık kanuni süresi içerisinde şikayette bulunulmadığı gözetilerek değişen suç vasfına göre kamu davasının düşmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması, Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, suç tarihinde on beş yaşından büyük olan mağdurenin cebir, tehdit veya hile olmaksızın yaşı itibarıyla hukuken geçerli rızasına istinaden sanıkla birlikte Gercüş ilçesi Tepecik Köyünden İstanbul"a giderek kaldığı ve mevcut haliyle olayda müsnet suçun kanuni unsurlarının oluşmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.