Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/432 Esas 2022/3169 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nin 01.02.2016 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 09.02.2016 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek; sanık ...’nin yokluğunda verilen kararın, öncelikle sanığın kovuşturma aşamasında ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine MERNİS şerhi bulunmaksızın tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 07.01.2016 tarihinde yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında, sanık ... ’nın öğrenme üzerine sunduğu 01.02.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1- Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve aynı Kanun'un 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanıkların ve sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar yönünden itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için hükümlerin incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle sanıkların eylemine uyan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun gerektirdiği hapis cezasının alt sınırının 5 yıl hapis cezası olduğu gözetilmeden 3 yıl hapis cezası tayin edilmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.