Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1511 Esas 2022/3209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, 6136 Sayılı Kanun'a muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da kamu davası açılmış ve bu suça ilişkin karar verilmemiş olsa da, bu konuda zaman aşımı içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan ...’in temyiz istemleri ile sanık hakkında 6136 Sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ...’in temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin; 6136 Sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen katılanın, davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının katılana hükmü temyiz hakkı vermeyeceğinden, sanık hakkında 6136 Sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ...’in temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan ...’in temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun, sanık ... ile birlikte katılanlar ... ile ...’in evine gündüz saatlerinde girip ahşap sandığın asma kilidini kırarak, sandıkta bulunan 5.000,00 Euro 4.000,00 Dolar, 1.000,00 TL ile suça konu ziynet eşyalarını çaldığı şeklinde isnat edilen eylemine uyan, suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/3, maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, 66/2, 67/4 maddelerinde öngörülen 6 yıllık zamanaşımının 30/09/2013 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan ...’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE,
3) Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlere yönelik katılan ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’ın suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte katılanlar ... ile ...’in evine gündüz saatlerinde girip ahşap sandığın asma kilidini kırarak, sandıkta bulunan 5.000,00 Euro 4.000,00 Dolar, 1.000,00 TL ile suça konu ziynet eşyalarını çaldığı isnadıyla açılan kamu davasında, tanıklar ... ile ...’in olay anına ilişkin görgüye dayalı bilgilerinin olmadığı, karakolda adı geçen tanıklar tarafından yapılan teşhis işlemlerinin usulüne uygun olmadığı, suçta kullanılan kırık bıçağın sap ve namlu kısmından elde edilen DNA’nın, sanık ...’a suça sürüklenen çocuk ...’e ait olmadığının tespit edildiği, sanık ile suça sürüklenen çocuğun aşamalarda suçsuz olduklarını savundukları ve sanığın aleyhine olabilecek başka bir delilin de dosya içerisinde yer almadığı anlaşılmakla, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıtların bulunmaması karşısında; sanığın anılan suçlardan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin BOZULMASINA, 28.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.