Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8901 Esas 2020/546 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8901
Karar No: 2020/546
Karar Tarihi: 20.01.2020

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8901 Esas 2020/546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin cinsel taciz suçundan mahkumiyetine karar verildiği bir davaya yer veren bir karar vermiştir. Sanık, mağdurun peşinden gitti ve onu rahatsız etti. Ancak, mahkeme fiilin cinsel amaç taşıdığına dair yeterli kanıt olmadığına karar verdi ve suçun kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğuna hükmetti. Bu nedenle, cinsel taciz suçundan verilen mahkumiyet kararı bozuldu. Kararda, suç türleri hakkında detaylı bilgiler içeren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 123. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi belirtilmiştir. Ayrıca, kararın bozulmasına ilişkin işlemler hakkında 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 326. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/8901 E. , 2020/546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Kastamonu Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya içeriği ile katılanın aşamalardaki samimi anlatımlarına göre sanığın olay günü kullandığı araçla takip ettiği katılana yönelik "merhaba bakarmısın, seni istediğin yere bırakayım, benden korkma benden sana zarar gelmez" diyerek tacizde bulunması ve katılanın kendisini rahatsız etmemesini söyleyip gitmesini istemesine rağmen ısrarla takip etmeye devam etmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin cinsel amaç taşıdığının belirlenememesi nedeniyle mevcut haliyle fiilin 5237 sayılı TCK"nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.