Esas No: 2020/24730
Karar No: 2022/3172
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24730 Esas 2022/3172 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü vermiş, ancak adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmayacağı gerekçesiyle katılanın temyiz isteği reddedilmiştir. Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından beraat hükümleri verilmiş ve katılanın temyiz itirazları reddedilerek hükümler istem gibi onanmıştır. Hükümler, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereği doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığını belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, hakaret, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, katılanın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kasten yaralama, hakaret ve mala zarar verme suçları ile sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre katılanın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
