Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/7243 Esas 2020/9383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından sözlü kira akdine dayalı olarak 102.330,90 TL kira alacağı için borçlu aleyhine başlatılan icra takibinde, alacaklının icra mahkemesine başvurusunda; borçlu tarafından yapılan itirazın kaldırılması ile temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesinin talep edildiği, ilk derece mahkemesince yasal sürede ödeme bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile borçlunun taşınmazdan tahliyesine karar verildiği, karara karşı borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulduğu, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
Somut olayda; borçluya tebliğ edilen örnek 13 nolu tahliye ihtarlı ödeme emrinde otuz günlük yasal ödeme süresi verildiği, bu ödeme emri 22/03/2018 tarihinde tebliğ edildiği, ödeme emrinin tebliğinden itibaren otuz günlük yasal ödeme süresinin son gününün 21/04/2018 Cumartesi gününe, yani haftasonuna denk geldiği, sonraki ilk mesai günü olan 23/04/2018 Pazartesi gününün resmi tatil günü olduğu, bu nedenle sürenin 24/04/2018 Salı gününe uzadığı, alacaklının tahliye isteminin, İİK"nin 269/1.maddesi uyarınca, yasal 30 günlük süre beklenmeden ödeme süresinin son günü olan 24/04/2018 tarihinde açıldığı görülmüştür.
Ödeme emrinin tebliğinden itibaren yasal otuz günlük ödeme süresi beklenmeden tahliye isteminde bulunulamayacağından, tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi ve bu karara yönelik istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince yazılı gerekçe ile esastan reddine karar verilmesi isabetsiz olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılması ile ilk derece mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile; yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca, ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nin 19/06/2020 tarih ve 2020/378 E.- 2020/1496 K. sayılı istinaf talebinin esastan reddine ilişkin kararının KALDIRILMASINA, Perşembe İcra Hukuk Mahkemesi’nin 06/12/2019 tarih ve 2018/6 E. - 2019/15 K. sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 05/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.