Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24573 Esas 2022/3246 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ... müdafiinin, müvekkili ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile katılan sanık ... hakkında hakaret suçu kapsamında ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz isteminde bulunduğu; katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin ise müvekkili hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Katılan sanık ... hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik katılan sanık ...'ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Katılan sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, katılan sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre katılan sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 28.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.