22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/34931 Karar No: 2016/11695 Karar Tarihi: 20.04.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/34931 Esas 2016/11695 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/34931 E. , 2016/11695 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ile fazla mesai ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde gişe uzmanı olarak çalıştığını, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini sona erdirdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının istifa ederek iş sözleşmesini sonlandırdığını, davacının tüm kanuni haklarının ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiğini, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda; davacı tanığı ..."nin beyanına göre davacının fazla çalışma süresi ve ücreti hesaplanmıştır. Bununla birlikte bu tanığın ancak çalıştığı süreyle sınırlı olarak davacının çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabileceği göz ardı edilmiştir. Davacı tanığının davalı işyerinde çalıştığı süre belirlenerek bu süreyle sınırlı olmak üzere, davacının fazla çalışma ücreti alacağı davacı tanık beyanı esas alınarak belirlenmelidir. Diğer taraftan, davalı işveren tarafından davacının çalışma dönemine ilişkin bir kısmı davacının imzasını taşıyan ücret bordroları sunulmuştur. Ücret bordrolarına göre, bazı aylarda fazla çalışma alacağının bulunmadığına dair ibare bulunmaktadır. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, imzalı ücret bordrolarında “fazla çalışma alacağının bulunmadığı” belirtilen dönemlerin dışlanmak suretiyle fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesinden ibarettir. Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.