Esas No: 2020/25168
Karar No: 2022/3368
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25168 Esas 2022/3368 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin mala zarar verme suçu nedeniyle mahkum olduğunu ve davada yapılan incelemeler sonucunda diğer temyiz itirazlarının yerinde görülmediğini belirtiyor. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtiyor. Ayrıca, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığından, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğini ifade ediyor. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 151/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.05.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,01.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
