Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7940 Esas 2020/5333 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7940
Karar No: 2020/5333
Karar Tarihi: 15.06.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7940 Esas 2020/5333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği için sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra hırsızlık suçundan verilen ceza yanlış hesaplanmıştır ve sanık hakkında netice cezası 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmiştir. Anayasa Mahkemesinin 53. maddesinin 1 numaralı fıkrasının b bendine yönelik vermiş olduğu iptal kararı da dikkate alınarak, tüm temyiz nedenleri reddedilmiştir ve hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 119/1-c ve 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2020/7940 E. , 2020/5333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, eksik ceza tayini ve sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken netice cezanın 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine, 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.