Karşılıksız çek keşide etmek suçundan sanık ..."ın, 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 98.400,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Konya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 18/04/2019 tarihli ve 2019/11 esas, 2019/590 sayılı kararının kesinleşmesini müteâkip, sanık müdâfii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Konya 2. İcra Ceza Mahkemesinin tarihsiz ve 2019/11 esas, 2019/590 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Konya 3. İcra Ceza Mahkemesinin 31/07/2019 tarihli ve 2019/229 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 20.12.2019 gün ve 15621 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.01.2020 gün ve KYB. 2019/135944 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık mudafii tarafından verilen yargılamanın yenilenmesi talebine yönelik dilekçede, sanığın eşi tarafından dolandırıldığını, çeklerdeki imzaların çıplak gözle dahi bakıldığında sanığa ait olmadığının anlaşıldığını, sanığın eşinden boşandığını ve eşine çek düzenlemesi noktasında da bir vekalet vermediğini beyan etmesi ve sanığın da yargılama sürecinde savunmasının alınmaması karşısında, çekteki imzanın sanığa ait olup olmadığının araştırılarak sonucuna göre hukuki durumun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereği kanun yararına bozma olağanüstü kanun yoluna gidilmesi için bozulması istenen karar veya hükmün usulüne uygun şekilde kesinleşmesi gerekmektedir.
Dosyanın UYAP ve evrak üzerinden incelenmesi sonucu; bozulması istenen gerekçeli kararın, sanığın bilinen en son adresine tebliğe çıkarılması üzerine, tebliğ memurunca mazbata üzerine 10.05.2019 günü yapılan araştırma sonucu sanığın taşındığının belirtilerek evrakın tebliğ imkansızlığı nedeniyle bila tebliğ iade edildiği, bu kez evrakın mahkemece sanığın adrese dayalı nüfus sisteminde kayıtlı olup olmadığı anlaşılamayan aynı adrese tebliğe çıkartıldığı, ancak üzerinde muhtara tebliğ edilmesinin zorunlu olduğu şerhi bulunan gerekçeli karar tebliğinin, 20.05.2019 günü adresin boş olduğu gerekçesiyle doğrudan mahalle muhtarına teslim edildiği görülmektedir.
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu"nun 50/3. maddesine göre adres değişikliğinin 20 işgünü içinde bildirilmesinin zorunlu olması karşısında; tebliğ memurunca 10.05.2019 günü adreste yapılan araştırma sonucu muhatap sanığın adresten taşındığı tespit edildiği, ancak muhataba 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesine göre çıkartılan ikinci tebligatın ise ilk tebligattan hemen 10 gün sonra yapıldığı görülmekle; gerekçeli kararın sanığa, yeni adresini bildirmekle yükümlü olduğu yasal süre içinde tebliğ edilerek, bu hususta yeterli araştırma yapılmaksızın kararın usulsüz şekilde kesinleştirildiği, dolayısıyla kanun yararına bozmaya konu hükmü haricen öğrenen sanık müdafiince verilen yargılamanın yenilenmesi dilekçesi istinaf mahiyetinde kabul edilerek istinaf incelemesine tabi tutulması gerektiği anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği CMK"nin 309. maddesindeki şartları taşımadığından kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 24.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.