6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/7261 Esas 2016/1415 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7261
Karar No: 2016/1415
Karar Tarihi: 09.02.2016

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/7261 Esas 2016/1415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanıkların Orman Kanunu'na aykırı hareket etmekle suçlandığı ve mahkum edildiği bir karar temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, suç tarihinden sonra kanunda yapılan değişikliklerin dikkate alınması gerektiği ve lehe olan kanunun belirlenip uygulanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca, sanıkların savunmalarında çelişkili açıklamalar yaparak eksik kovuşturma sonucu mahkum edildikleri belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 6831 sayılı Orman Kanunu, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi ve 5252 sayılı Kanun'un 9/3 maddesidir.

19. Ceza Dairesi 2015/7261 E. , 2016/1415 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Suç tarihinden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile 6831 sayılı Orman Kanunu"nda değişiklik yapılması nedeni ile 5237 sayılı TCK"nın 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri uyarınca, suçun işlendiği zamandaki kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunun ilgili tüm hükümlerinin somut olaya ayrı ayrı uygulanması ve her iki kanuna göre hükmedilecek cezalar belirlendikten sonra, lehe olan kanunun tespiti ile lehe kanunun bir bütün halinde uygulanması gerekirken, lehe kanun değerlendirilmesi yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanıkların soruşturma aşamasındaki ve 18/06/2008, 12/11/2008, 23/03/2010 tarihli duruşmalardaki savunmalarında, dava konusu yerin babalarından miras yoluyla sanık ... kaldığını ancak tapusunun sanık ... adına çıkmış olduğunu, burayı fiilen kullananın sanık ... olduğunu beyan etmelerine karşılık, 02.04.2013 tarihli duruşmada her iki sanığın dava konusu yerin babalarından miras yoluyla kalan arazi içinde olmasına rağmen kadastro çalışmalarında orman olarak kaydedilmiş olduğunu ve bu bölümü kullanmadıklarını savunmalarına göre; beyanlar arasındaki çelişki giderilerek, dava konusu yerin her iki sanık tarafından birlikte kullanılıp kullanılmadığının köy muhtarı, aza ve çevre taşınmaz sahiplerinden sorulmak suretiyle araştırılarak, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayini gerekirken eksik kovuşturmayla her iki sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.