Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/10539 Esas 2014/1418 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kaynarca Köyünde 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesi gereğince yapılan kadastro çalışmalarında, dava konusu 229 ada 1 ve 2 parsel sayılı sırasıyla 1424.07 m² ve 906.32 m² yüzölçümündeki taşınmazlar, kadastro tesbit tutanakları oluşturularak, kadastro tesbit tutanaklarında nitelikleri ve malik haneleri boş bırakılmak suretiyle tesbit edilmiş ve tutanaklar ilgili kadastro mahkemesine Kadastro Kanununun 5. maddesi gereğince gönderilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, dava dilekçesinde belirttiği 101 ada 1 nolu orman parseli içinde kalan 1369 - 1374 nolu O.S. noktalarını çevreleyen alanın kadastro çalışmalarında orman sınırı dışında bırakılmış olmasına karşın, memleket haritası ve hava fotoğrafları ile yapılan incelemede taşınmazların orman niteliğinde olduğunun belirlendiğini belirterek, taşınmazların orman vasfı ile tapuya kayıt ve tescil edilmelerini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, dava konusu 229 ada 1 ve 229 ada 2 sayılı parsellerin kadastro tesbitinin iptaliyle orman olarak Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre; dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu, 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, davalı parseller orman tahdidi dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişileri tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada, çekişmeli taşınmazların 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi hükmüne göre orman içi açıklık niteliğinde orman sayılan yerlerden olduğu ve bu tür yerlerin 15.07.2004 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26. maddesi gereğince orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 30/01/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.