Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10017 Esas 2015/4817 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3-6-7 maddeleri uyarınca mahkumiyet, erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç tarihi itibarı ile polis memuru olarak görev yaptığı anlaşılan sanığın, yönetimindeki toplumsal olaylara müdahale aracını polis merkezine bırakmak üzere seyir halinde iken katılanların yaralanması ile sonuçlanan trafik kazasının meydana geldiği anlaşılan olayda; sanığın görevi sırasındaki bu olay nedeni ile soruşturma yapılabilmesi için 4483 sayılı yasa hükümleri uyarınca soruşturma izni istenmesi ve davanın da izin istemi süresince durmasına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
3- 19.05.2011 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığına 20.05.2011 olarak yanlış yazılması,
4- Kısa kararın mühürlenmemesi suretiyle CMK"nın 232/7. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
CMK"nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.