Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/10537 Esas 2014/1413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kaynarca Köyünde 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesi gereğince yapılan kadastro çalışmalarında, dava konusu 195 ada 34 parsel sayılı taşınmaz, 2090.20 m2 yüzölçümü ile kadastro tesbit tutanağında niteliği ve malik hanesi boş bırakılmak suretiyle tesbit edilmiş ve tutanaklar ilgili kadastro mahkemesine Kadastro Kanununun 5. maddesi gereğince gönderilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, dava dilekçesinde belirttiği 101 ada 1 orman parsel nolu taşınmazın içinde kalan 1303-1307 nolu O.S. noktalarının güneyini çevreleyen alanın kadastro çalışmalarında orman sınırı dışında bırakılmış olmasına karşın, memleket haritası ve hava fotoğrafları ile yapılan incelemede taşınmazın orman niteliğinde olduğunun belirlendiğini belirterek, taşınmazların orman vasfı ile tapuya kayıt ve tescil edilmelerini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, “Davanın kabulüne, dava konusu 195 ada 34 nolu parsele ilişkin kadastro tesbitlerinin iptaline, orman vasfı ile Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline,” karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu, 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, davalı parsel orman tahdidi dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden ve eylemli biçimde orman olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 30/01/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.