![Abaküs Yazılım](/3.png)
Esas No: 2020/23920
Karar No: 2022/3456
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/23920 Esas 2022/3456 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında açılan kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlamalarıyla ilgili olarak Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak tebligat işlemi yapılmadan karar verilmesi nedeniyle kararın sanığın bilinen son adresine ve aynı zamanda MERNİS adresine doğrudan çıkarılması geçersizdir. Bu nedenle gerekçeli karar ve savcının temyiz talebinin tebliğ edilerek tekrar incelenmesi için dosyanın Yargıtay Başsavcılığı'na gönderilmesine karar verilmiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası ve 21/1-2. maddeleri de açıklanarak, tebligat işlemi yapılırken bilinen son adrese öncelik verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılıp Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi gereğince abisine yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’ın bilinen son adresine (Cezaevinde ise cezaevi adresinde okunup anlatılmak suretiyle bizzat kendisine, cezaevinde olmaması halinde bilinen en son adresine, buradan iade dönerse MERNİS adresine olacak şekilde) gerekçeli kararın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin tebliğ edilerek, sunması halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 01.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.