Esas No: 2016/2762
Karar No: 2016/11612
Karar Tarihi: 19.04.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2762 Esas 2016/11612 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı ... avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19.04.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı ... adına vekili Avukat ... geldi, davalılar.... ile... İmalat ve ... adına ve karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı ... ve .... vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... ve ...."nin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağının ödenip ödenmediği noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece, davacının fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Dosyaya sunulan, ...22. İş Mahkemesinin 2013/263 esas sayılı dosyasında görülen davanın, 11.02.2014 tarihli duruşma tutanağından, davacı asilin söz konusu davada, tanık sıfatıyla alınan beyanında, açıkça, fazla çalışma ücretinin ödendiğini ifade ettiği anlaşılmaktadır. Bu beyan, davacı açısından bağlayıcı olup, bu halde davacının fazla çalışma ücretlerinin ödendiğinin kabul edilerek, dava konusu fazla çalışma ücreti talebinin reddedilmesi gereklidir. Mahkemece, uyulan Dairemizin 28.04.2015 tarihli bozma ilamında, fazla çalışma ücreti alacağına yönelik bir bozma sebebi mevcut değil ise de, temyiz incelemesinde, bahsi geçen duruşma tutanağının, maddi hataya dayalı olarak gözden kaçtığı anlaşılmaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarihli ve 1987/2-520 esas, 1988/89 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, Yargıtayca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Diğer taraftan, ödeme savunmasının yargılamanın her aşamasında nazara alınması gerektiği hususu, Yargıtayın yerleşik uygulamasıdır.
Açıklanan sebeplerle, dava konusu fazla çalışma ücreti alacağına yönelik talebin reddine karar verilmelidir.
3-Mahkemece, dava konusu edilen her bir alacak kalemi için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması, bir diğer hatalı yöndür.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı .... ve .... yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.