Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9188 Esas 2020/3360 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9188
Karar No: 2020/3360
Karar Tarihi: 22.06.2020

Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9188 Esas 2020/3360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan ve görevi kötüye kullanma suçundan yargılanan sanığın beraatına karar verdi. İlk suçun yasal unsurlarının oluşmadığına karar verildiği için katılan vekilinin temyiz nedenleri reddedildi ve karar onandı. Ancak, ikinci suçta, sanığa yüklenen suçun cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı gerçekleştiği için karar bozuldu. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davası 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca düştü. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/9188 E. , 2020/3360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği, Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

1- Sanık hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olup, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “görevi kötüye kullanma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama

yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 22.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.