MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili; davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu araç ile meydana gelen kazadan ötürü yaya olan davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 7.000,00TL maddi tazminatın tüm davalılardan, 20.000,00TL manevi tazminatın ise sigorta şirketi dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, sigortalısının kusuru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar vekili, sürücünün kusurunun bulunmadığını ve tazminat koşullarının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.267,60 TL tedavi giderinin 03/04/2016 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte dahili davalı SGK dan, 1.433,00 TL tedavi giderinin 11/12/2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılar ..., ..., Sigorta şirketinden tahsiline,
fazlaya ilişkin talebin reddine, davalı ... şirketinin sorumluluğunun poliçe limiti ile sınırlı ve 05/01/2007 tarihinden itibaren uygulanacak faiz ile sınırlı tutulmasına,davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.000,00TL manevi tazminatın 11/12/2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılar ... ve ..."den tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- 6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu alehinde 1.267,60 TL hükmedilmiştir. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre; davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3- Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamı doğrultusunda davacının tedavi gideri talebine ilişkin olarak davaya Sosyal Güvenlik Kurumu dahil edilmiş, maddi tazminat yönünden 1.267,60 TL tedavi giderinin dahili davalı SGK’dan, 1.433,00 TL tedavi giderinin davalılar ..., ... ve Sigorta şirketinden tahsiline karar verilmiştir. Kabul edilen maddi tazminat yönünden ise davacı için 1.267,60 TL vekalet ücreti takdir edilmiştir. Davaya konu kaza nedeniyle davalıların müşterek müteselsil sorumlu olması karşısında karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca davacının kabul edilen tüm maddi tazminat miktarı yönünden tek vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken kısmi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de bu yanılgının giderilmesi
yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 2/a bendindeki "1.267,60 TL nin davalılardan alınarak, davacıya verilmesine" ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine "1.980,00 TL‘nin (davalıların 1.050,63 TL’den, dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’nun 929,37 TL’den sorumlu olmak üzere) davalılar ile dahili davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 13/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi