Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9295 Esas 2016/11417 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9295
Karar No: 2016/11417
Karar Tarihi: 14.12.2016

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9295 Esas 2016/11417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, özel belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlü olduğunu ancak özel belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir.
Kararın ilk bölümünde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının itiraza tabi olduğu, ancak temyiz yoluyla başvurulamayacağı belirtilmiştir. Sanığın özel belgede sahtecilik suçuna yönelik temyiz istemi reddedilmiştir.
İkinci bölümünde ise, sanığın sahte üretilen kredi kartını kullanmak suçundan yargılandığı ve hükümlü olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanığın kredi kartı başvuru formu ve bankacılık işlemleri sözleşmesi ile ilgili iddiası ve bilirkişi raporu göz önünde bulundurulmadan suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul edilmediği ifade edilmiştir. Bu sebeple sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nun 231/12. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri
- TCK'nun 245/1. maddesi

8. Ceza Dairesi 2016/9295 E. , 2016/11417 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük ve özel belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup, temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanığın özel belgede sahtecilik suçuna yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek sanığın isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yerine getirilmesine,
2- Sanığın sahte üretilen kartı kulanmak suçundan kurulan hükme yönelik temyizine gelince:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabule, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın "Kredi Kartı Başvuru Formu ve Bankacılık İşlemleri Sözleşmesi" ile kredi kartı müracaatını kendisinin yapmadığını, kredi kartını kuryeden kendisinin alıp iş yerinde ve müştekinin özel işlerinde kullandığını savunması, "Kredi Kartı Başvuru Formu ve Bankacılık İşlemleri Sözleşmesi" aslı ile birlikte inceleyen bilirkişi raporunda yazı ve imzalar yönünden sanıkla benzerlikler saptanmadığının belirtilmiş olması, kredi kartı çıkarmak için bankaya sanığın başvurduğuna dair dosyadaki delillerin yeterli olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın suça konu kartı teslim alıp kullanmaktan ibaret eyleminin TCK.nun 245/1. maddesindeki suçu oluşturacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.