Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralanma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 89/4 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2014 tarihli ve 2013/312 esas 2014/255 sayılı kararına karşı sanık tarafından yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin... Ağır Ceza Mahkemesinin 15.09.2014 tarihli ve 2013/334 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Her ne kadar... Ağır Ceza Mahkemesince sanığın sabıka kaydında kasıtlı bir suçtan mahkum olduğunun anlaşılması ve katılanların maddi zararlarının olduğunu beyan etmiş oldukları gerekçeleriyle sanık tarafından yapılan itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, ... Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara sanık tarafından, beraat etmesi gerektiği yönünde itirazda bulunulduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik bir itirazın bulunmadığı, mercii... Ağır Ceza Mahkemesinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesinin şartlarının olup olmadığı hususu ile birlikte hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında hukuka aykırılık bulunup bulunmadığını esastan da inceleyebileceği; ancak, şartların varlığı halinde sanık lehine olan durumun sanık aleyhine olacak şekilde kaldırılıp, yeniden duruşma yapılarak hükmün açıklanmasına karar verilmesi yönünde karar verilemeyeceği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu ... Bakanlığının 13.01.2015 gün ve 2309 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.01.2015 gün ve 2015/22118 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 gün ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararında vurgulandığı üzere, sanığın taksirle yaralama suçundan dolayı hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik başvurusu üzerine, itiraz merciince, CMK"nın 231. maddesinde sayılan koşulların bulunup bulunmadığının tespiti yanında, itiraza konu karar hem maddi hem de hukuki yönden değerlendirilerek, hukuka aykırılık saptanması halinde gerekçesi de gösterilmek suretiyle itiraz kabul edilip, yeniden karar verilmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilebileceği,
Ayrıca; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.10.2009 gün ve 2009/4-169 esas, 2009/223 sayılı kararında da belirtildiği üzere; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, davayı sonuçlandıran, uyuşmazlığı çözen ve CMK’nın 223. maddesinde sayılan bir “hüküm” olmayıp, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un sadece hükümlere ilişkin olarak temyiz kanun yoluna başvurulduğunda uygulanma olanağı bulunan 326. maddesinin son fıkrasının itiraz muhakemesinde uygulanma olanağı bulunmadığı nazara alındığında, merciince, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının koşulları yönünden değerlendirme yapılıp, sanığın sabıka kaydında kasıtlı bir suçtan mahkum olduğunun anlaşılması ve katılanların maddi zararlarının olduğunu beyan etmiş oldukları gerekçelerine dayalı olarak vaki itirazın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2014 tarihli ve 2013/312 esas 2014/255 sayılı kararına karşı sanık tarafından yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinin 15.09.2014 tarihli ve 2013/334 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.