14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6896 Karar No: 2020/532 Karar Tarihi: 20.01.2020
Nitelikli cinsel saldırı - kötü muamele - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6896 Esas 2020/532 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kötü muamele ve nitelikli cinsel saldırı suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk derece mahkemesince kötü muamele suçuna beraat verilmiş ancak temyiz sonucu kötü muamele suçu kanuni unsurları itibarıyla gerçekleşmekle birlikte mahkemece kasten yaralama suçundan verilen beraat kararının kesinleştiği dikkate alınarak sanığın kötü muamele suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Nitelikli cinsel saldırı suçunda ise katılanın beyanlarının doğruluğu soyut olduğu için kesin ve inandırıcı delil olmadığı gerekçesiyle sanığın suçlu olduğuna dair karar verilmiştir. Kararın gerekçesi olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2016/6896 E. , 2020/532 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kötü muamele HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında kötü muamele suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Katılanın yaralanmalarına ilişkin sağlık raporu, savunma, tanık beyanları, olayın intikal şekli ve zamanı ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın eylemleri bütün halinde kasten yaralama suçunu oluşturup, mevcut haliyle olayda kötü muamele suçu kanuni unsurları itibarıyla gerçekleşmekle birlikte ancak mahkemece kasten yaralama suçundan verilen beraat kararının kesinleştiği dikkate alınarak sanığın kötü muamele suçundan beraati yerine yazılı gerekçelerle mahkumiyet hükmü kurulması, Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Katılanın aşamalardaki ifadeleri, sanığın, katılanın rızasıyla cinsel ilişkiye girdiklerine dair savunması, katılan ile sanık arasında bu olaydan sonra gerçekleşen boşanma süreci nedeniyle husumetin bulunması, alınan livata raporunun katılan beyanlarını desteklememesi, olayın intikal şekli ve zamanı ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, katılanın başka delillerle desteklenmeyen soyut beyanları dışında, sanığın müsnet suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.