Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1501 Esas 2022/3331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında, müşteki ...’a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından Erzin Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2010 tarihli ve 2010/82 E., 2010/198 K. sayılı ilamı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın itiraz üzerine 22/09/2010 tarihinde kesinleştiği, Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.02.2014 tarihli ve 2013/47 E., 2014/107 K. sayılı dosyası ile suça sürüklenen çocuğun denetim süresinde tekrar kasıtlı suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanması için ihbarda bulunulduğu ve mahkemenin 09/04/2015 tarihli ve 2015/745 E., 2015/224 K. sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkındaki açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklandığı ve hatta Dairemizin 08/07/2020 tarihli ve 2020/3084 E, 2020/7948 K. sayılı ilamı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından açıklanan hükümlerin onanmak suretiyle kesinleştiği, buna rağmen Erzin Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2013 tarihli ve 2012/81 E., 2013/169 K. sayılı mahkûmiyet kararının kesinleşmesi nedeniyle yapılan ikinci ihbar üzerine mahkemenin temyize konu kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümlerin yeniden açıklandığının anlaşılması karşısında; mahkemece kesinleşmiş karara konu davanın yeniden esasa kaydedilerek mükerrer olarak açıklanması sebebiyle 07/01/2016 tarihli hükümlerin hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde oldukları, bu bakımdan hukuken varlık kazanmayan kararların temyiz davasına konu edilmesi de mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin konusu bulunmayan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında suç adının, iş yeri dokunulmazlığının ihlali yerine konut dokunulmazlığının ihlali olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 01/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.