Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11310 Esas 2015/4767 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK" nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
19.10.2013 tarihli vekaletname içeriğine göre, feragata yetkili olan katılanlar vekili Av. ... ve Av....."in hükümden sonra temyiz aşamasında, 06.01.2014 havale tarihli dilekçeleri ile katılanlar adına temyizden feragat ettiklerini belirtmiş olmaları karşısında, sanık müdafiinin temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemede
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Taksirli eylem sonucunda bir kişinin ölmesi ile neticelenen olayda, ölenin yakınlarının alınan şikayet beyanlarında olay sebebiyle maddi bir zararlarının bulunmadığını beyan etmeleri ve temyiz aşamasında da temyiz talebinden vazgeçtikleri anlaşılmakla, sabıkası bulunmayan, tali kusurlu sanığın duruşmada CMK"nun 231. maddesinin uygulanmasını talep etmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden "Maktulün yaşı, maktulün ölümü nedeniyle müştekilerin giderilmesi olanağı kalmayan zararlarının oluşması ve hakkaniyet kuralları" şeklindeki yasaya uygun olmayan ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.