Kamu malına zarar verme - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3487 Esas 2020/8380 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3487
Karar No: 2020/8380
Karar Tarihi: 30.09.2020

Kamu malına zarar verme - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3487 Esas 2020/8380 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme suçu ve tehdit suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Ancak kamu malına zarar verme suçu için yapılan temyiz incelemesinde, Anayasa Mahkemesi'nin belirli madde bölümlerinin iptali nedeniyle uygulanacak ceza hükümleri infaz aşamasında gözetileceği belirtilmiştir. Kısmen haklı bulunarak sanığın temyiz talebi reddedilmiştir.
Tehdit suçu için yapılan temyiz incelemesinde ise, sonradan yürürlüğe giren kanunlar nedeniyle suçun uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemlerinin yapıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığın itirazı bu bakımdan kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunlukları
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi: Kanunlar arasındaki çelişki durumunda lehine olan kanunun uygulanması
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1. maddesi: Tehdit suçu
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi: Kanun değişiklikleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi: Uzlaştırma işlemleri
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi: Uzlaştırma işlemleri sonrası yeniden değerlendirme.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/3487 E. , 2020/8380 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında suçtan zarar gören ...’e karşı tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve Bıçakla yaralama ile birlikte işlenmediği anlaşılan 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklsı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Yz. İşl. Md. Y.
M.G