Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/927 Esas 2022/3314 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 07/07/2021, 09/07/2021 ve 26/07/2021 tarihli dilekçelerinin temyiz ve eski hale getirme isteği mahiyetinde olup, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olduğu dikkate alındığında mahkemenin 13/07/2021 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu; sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın savunması esnasında bildirdiği adresinde kardeşine tebliğ edildiği ancak UYAP üzerinden yapılan incelemede, sanığın hüküm ve tebliğ tarihinde cezaevinde bulunduğunun ve sanığa tebliğ yapılmadığının anlaşılması karşısında, sanığın öğrenme üzerine verdiği 07/07/2021 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanığın müşteki ...'a yönelik saati tespit edilemeyen bir zaman diliminde müştekinin park halinde olan aracının plakalarını çalması şeklindeki eyleminin 765 sayılı Kanun'un 491/ilk maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 142/1-e maddesine uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı TCK'nın 491/ilk maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımından daha lehe olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 491/ilk maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/4. ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık yıllık dava zamanaşımının, 12/03/2003 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
2-Müşteki ...'e ait olan müşteki ...'e emaneten bıraktığı arabanın müşteki ...'in alınan beyanına göre 11.03.2013 tarihinde saat 18:00 ile ertesi gün saat 05:30 saatleri arasında çalındığı, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış zamanlarını gösteren çizelgeye göre, güneşin doğuş saatinin 06:01 olduğu, TCK'nın 6-e maddesine göre gecenin saat 05:01 'de sona ereceği, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince suçlamayı kabul etmeyen sanığın hırsızlık eylemini gündüz vakti gerçekleştirdiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın gündüz vakti müştekiye ait aracın kapılarını tespit edilemeyen bir aletle açıp çalıştırarak çalması şeklindeki eyleminin 765 sayılı TCK’nın 493/2, 522. maddelerinde ve 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde belirtilen hırsızlık suçlarını oluşturduğu, 765 sayılı TCK’nın 493/2, 522. maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 102/3, 104/2. maddeleri ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/2-d maddesinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun'un 7/2, 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 765 sayılı TCK hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun’un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 10 yıllık zamanaşımının 01/05/2007 olan karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 01/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.